Το Κουλούκι

Βρέ ντουχιουμάνης που με βρήκε! ειπε εκεινα την ταχυνή του Μάρτη ο Μπαγκεραντρέας σκεφτόμενος το μπελά που του τυχε να μη θέλει ο γιός του ο Γιώργης να πάει στου Βορού στα πρόβατα γιατί λέει του κλέψανε το κουλούκι που ειχε παρει απο μια αδέσποτη σκύλα।
- Αμε αντράκι μου και αυριο την ταχυνή το κουλούκι θα ναι επαέ μα τη παναγία σου λέω।
Ντύνεται ο Μπαγκέρης ,βάνει την σκολινή του γκυλότα, τα μαύρα στιβάνια και το κρουσαλιδάτο μαντήλι που αγόρασε απο την ξαδέλφη του την Κιτρογιάνενα, και παει στο καφενείο του παναγιωτάκη।
Κάμε μου ενα γκαβέ και γερά γερά γιατί εχω στρατιά!!
Για πού το βάλες και ήβαλες και τα σκολινα σου?
Να πάω θέλω σαμε τσι Μοίρες ναβρώ το νοματάρχη , εχω να καταγγείλω μια ληστεια।
Το καφενειο γεμάτο εκεινα την ώρα , επιτηδες διάλεξε ο Μπαρμπα - Αντρέας να εχουνε πορμεξει και μεταδέσει τα μαρτάρικα, μαζεύτηκε γυρω από το τραπεζάκι που ο Αβράμης ειχε φέρει τον βαρύ γλυκό।
Ιντα γίνε πάλι και μεις δε κατέχομε πράμα।
Εσπάσασι μου οψαργάς το σπίτι!!
Και πήρανε σου πράμα?
Επήρασι μου २० οκάδες λάδι ενα τσουβάλι στάρι ενα πεντακοσάρικο και ενα κουλούκι!! και θα παω στο νοματάρχη νάρθει να κανει ερευνες!!
..........................................................................................
Το απογευματάκι το κουλούκι λιαζότανε στο αυλιδάκι του Μπαγκεραντρέα!